بسیار مدتی است که اینجا نیامدی چون خانه بی زن

ای بی گذشت سود چه بردی از این مرام؟ این

از تمام کارمندان بهتری چون مدارا می کنی با مشتری

الهی زنده باشی ای پرستار که عمرت صرف شد در

ای که تو فرزانه فرزانه ای با همه نابخردان بیگانه

مائده با کودک زیبای خود میزند سر خانه بابای خود

آنکه بر دین خویش پابند است همسرش دختر دماوند است

نرگس و زهرا و زهره نور چشمان منند مائده شهناز

در همه عمر خود ندیدم من پسری چون جواد مینوتن

نفست از طرف آباده زنده کرد این پدر دل مرده