زبان الکن بود از مهر مادر
که میداند مقام و قدر مادر
تو ای مادر که شیرین تر ز جانی
تو روشن تر ز ماه آسمانی
تو ای مادر عزیز و مهربانی
به پیری چون گل دور از خزانی
چه سختی ها برای من کشیدی
مرا در دامن خود پروریدی
چه شبها تا سحر بیدار ماندی
بگوشم نغمۀ لالای خواندی
مرا دادی تو درس زندگانی
گرفتی دست من در ناتوانی
بمن آموختی درس ولایت
مرا از کودکی کردی هدایت
ز زهرا و علی گفتی برایم
به مسجد بازکردی جایی برایم
به خود میبالم ای مادر شب و روز
که نامم را علی گفتی در آن روز
عزیزم مادرت راضی نگهدار
که دارد گردن تو حق بسیار
بقدر فهم خود دارم کلامی
برای مادرم دارم پیامی
چنین گفته برای ما پیمبر
بهشت آمد بزیر پای مادر