ای تشنه لب خدا بکشد دشمنان تو
برنامه بود تا که نباشد نشان تو
آتش زدند خیمه و خرگاه کربلا
تا دربدر شوند زن و کودکان تو
بودی تو میهمان و پذیرائی ات چه بود
شمشیر و نیزه داشت به کف میزبان تو
گفتند خارجی است ولیکن به رأس نی
قرآن شنیده شد همه جا از زبان تو
انگشترت بدست ! خدایا چه می شود
ترسم که ناگهان برسد ساربان تو
گفتند تشنه بودی و آبت نداده اند
شرمنده است آب فرات از لبان تو
بعد از هزار سال هنوزم یزیدیان
گهگاه می بُرند سرِ شیعیان تو
در قالب خبر همه جا منتشر کنند
کشتند عده ای دگر از زائران تو
افتاده ام عقب ز زمانِ تو قرن هاست
گر بودم آن زمان شدم از یاوران تو
زینب برای دیدن روی تو آمده
سر در بدن نبود که باشد نشان تو
نشناختند قدر تو را مردم عرب
افسوس میخورم که نبودم زمان تو
جان تمام عالم و آدم فدای تو
ناقابل است این همه، نسبت به جان تو
آن دومی که ساخت بنای سقیفه را
آماده کرد، تک تک این دشمنان تو
بایددعا کنیم که مهدی (عج)کند ظهور
او انتقام می کشد از قاتلان تو
تا آن زمان که غیبت کبرا بسر رسد
در ماتم و غمند همه ی پیروان تو
مینوتنم گدای سرای تو یا حسین
دستم بگیر، بوده ام از عاشقان تو